W latach 80. Harald Hauswald wędrował po Berlinie Wschodnim i fotografował to, co inni przeoczyli lub uznali za nieciekawe: Scenki z życia codziennego, samotnych ludzi, zakochane pary, rockowców, chuliganów i młodych ludzi walczących o pokój i ochronę środowiska. W ten sposób Hauswald na swój sposób realizował jedną z zasad socrealizmu - „Człowiek stoi w centrum”. Nie otrzymał za to nagrody artystycznej, a jedynie miał kłopoty z władzami i Stasi. Harald Hauswald fotografował bowiem również zniszczone fasady, podupadłe knajpy i kolejki przed sklepami spożywczymi. Jego fotografia była jednak nie tyle wywrotowa, co stanowiła wyznanie miłości do ludzi w NRD. To często tworzyło niemal czułą więź, która do dziś jest odczuwalna przy oglądaniu zdjęć. Historyk i pisarz Stefan Wolle, również pochodzący z NRD, napisał teksty towarzyszące zdjęciom.