Jury

Córka pastora z Niemiec Wschodnich, w wieku od 19 do 25 lat napisała cztery książki i otrzymała wiele wyróżnień za swoją pracę literacką, m.in. udział w konkursie Ingeborg-Bachmann oraz pobyty stypendialne w Villa Aurora L.A, Casa Baldi Olevano Romano (Villa Massimo) oraz Schloss Solitude Stuttgart. Od 2012 roku studiowała reżyserię na Niemieckiej Akademii Filmowo-Telewizyjnej w Berlinie. Jej film dyplomowy “Das Melancholische Mädchen” wygrał w roku 2019 nagrodę Max-Ophüls dla najlepszego filmu fabularnego oraz nagrodę główną na NFF. Oprócz pracy nad drugim filmem pełnometrażowym, Susanne Heinrich pracuje dorywczo jako dziennikarka i kuratorka oraz prowadzi wykłady na uczelniach filmowych. Mieszka wraz z córką w Lipsku.

Daniel Vadocky studiował filozofię na Uniwersytecie w Trnavie oraz filmoznawstwo na Wyższej Szkole Sztuk Scenicznych w Bratysławie, gdzie po studiach pracował jako wykładowca filozofii i estetyki. Opublikował wiele artykułów o kinie światowym, historii i teorii kina w różnych magazynach i czasopismach oraz przez kilka lat był kierownikiem dystrybucji w Narodowym Archiwum Filmu w Pradze. Jest on programatorem konkursu filmów krótkometrażowych oraz sekcji “American Indies” na słowackim Art Film Fest, był również zapraszany jako członek jury na międzynarodowe festiwale filmowe, m.in. w Tallinie, Budapeszcie, Uppsali, Prizren oraz Cleveland. Obecnie pracuje jako International Sales & Festival Coordinator dla Negativ Film Productions w Pradze.

Reżyser i scenarzysta jest absolwentem Wydziału Prawa i Administracji UW. Jego pełnometrażowy debiut fabularny “Kamper” miał premierę na festiwalu filmowym w Karlowych Warach w 2016 r. oraz otrzymał m.in. Discovery Award na festiwalu Raindance w Londynie. Jego drugi film “Córka trenera” otwierał festiwal Nowe Horyzonty we Wrocławiu w 2018 r., otrzymał nagrodę publiczności na Forum Kina Europejskiego Cinergia oraz został uznany za najlepszy film młodzieżowy na Cottbus FilmFestival. Obecnie pracuje on nad trzecim filmem pod tytułem roboczym „Let it be”. Łukasz Grzegorek wyreżyserował również dziesiątki teledysków i reklam.

Rodowita moskwianka, studiowała reżyserię filmów dokumentalnych na Wyższej Szkole Telewizji i Filmu w Monachium. Jej film dyplomowy "Regeln am Band, bei hoher Geschwindigkeit“ porusza temat pracy tymczasowej i migracji zarobkowej z Europy Wschodniej w kontekście niemieckiej produkcji mięsa, a także kwestie partycypacji społecznej i świadomości klasowej. Został on nagrodzony m.in. jako najlepszy dokument na festiwalu Max Ophüls Preis 2020 oraz otrzymał Nagrodę Niemieckich Krytyków Filmowych 2020. Yulia Lokshina pracuje nad projektami audiowizualnymi z pogranicza filmu i badań naukowych oraz w otwartych formacjach z zaprzyjaźnionymi artystkami i artystami. W 2021 roku rozpoczęła artystyczny projekt doktorancki na temat dokumentalnego filmowania lietratury na Uniwersytecie Filmowym w Babelsbergu.

Syn malarza i lalkarki, po ukończeniu reżyserii w Wyższej Szkole Filmowej w Písku, studiował montaż na Wydziale Filmowym i Telewizyjnym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze. Jego średniometrażowy film dokumentalny "Message from Dement" o scenie punkowej w São Paulo zdobył nagrodę na FAMUfest. Natomiast debiut fabularny Elšíka, "Central Bus Station", otrzymał zaproszenie na Międzynarodowy Festiwal w Sheffield. Oprócz własnych filmów jest odpowiedzialny za montaż przy różnych produkcjach filmowych i telewizyjnych, m.in. przy filmie Kristiny Nedvědovej "Snowing!". Zajmuje się również projekcjami do wystaw stałych, wyznaczając nowe ścieżki w audiowizualnym stylu narracji.

Reżyser filmów dokumentalnych z Warszawy, absolwent MISH na Uniwersytecie Warszawskim. W roku 2013 otrzymał nagrodę PISF za program telewizyjny “Jedna scena”. W tym samym roku zadebiutował dokumentem „Mundial. Gra o wszystko” o mariażu polityki i sportu w Polsce z okazji MŚ w piłce nożnej w 1982 roku. Wyprodukowany dla HBO „Wiatr. Thriller dokumentalny”, opowiadający o niszczycielskiej mocy halnego w Tatrach, miał swoją premierę na Visions du Réel 2019, był pokazywany na licznych festiwalach i otrzymał m.in. nagrodę telewizyjną MDR na Dok Leipzig. Rok później został nominowany do Polskiej Nagrody Filmowej w kategorii "Najlepszy film dokumentalny". Michał Bielawski jest członkiem Polskiej Akademii Filmowej i Polskiej Gildii Reżyserów Dokumentalnych.

Anne Gaschütz, organizatorka i programatorka festiwali, dorastała w Dreźnie, w 2002 roku przeprowadziła się do Anglii, a następnie studiowała wiedzę o filmie w Walii. Po powrocie do rodzinnego miasta doświadczyła wszystkich etapów produkcji filmowej w drezdeńskiej firmie produkcyjnej filoufilm. Od tego czasu pracowała jako asystentka i kierowniczka produkcji przy wielu projektach filmów krótkometrażowych. Od 2013 roku w ramach Międzynarodowej Komisji Selekcyjnej FILMFEST DRESDEN - Międzynarodowego Festiwalu Filmów Krótkometrażowych jest odpowiedzialna za koordynację festiwalu oraz forum Visegrád in Short(s), a w lipcu 2020 roku została współdyrektorką festiwalu. W 2021 roku została członkinią komisji selekcyjnej sekcji Pardi di domani na Festiwalu Filmowym w Locarno. Jest także jedną z inicjatorek Talking Shorts, internetowej platformy krytyki filmów krótkometrażowych.

Radka Weiserová jest od wielu lat aktywna na czeskiej scenie filmowej i festiwalowej jako kuratorka i koordynatorka: na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach od początku tysiąclecia opiekuje się filmowcami, a od 2008 roku jest koordynatorką KVIFF TALKs. Równolegle, od 2003 roku jest zaangażowana w różne projekty Instytutu Filmu Dokumentalnego. W latach 2007-2015 organizowała Fresh Film Fest - Międzynarodowy Festiwal Debiutów i Filmów Studenckich w Pradze. Obecnie jest członkiem komisji selekcyjnej Praskiego Festiwalu Filmów Krótkometrażowych i prowadzi swój własny projekt, Cinergy Praha, platformę służącą dalszej edukacji młodych filmowców i profesjonalistów filmowych poprzez specjalne lekcje prowadzone przez doświadczonych twórców, warsztaty, zajęcia, dyskusje i pokazy.

Bartek Kędzierski to polski scenarzysta i reżyser. Popularność zdobył dzięki animowanemu serialowi “Włatcy Móch”, który w Polsce ma już kultowy status. Ogromny sukces serialu pozwolił mu na produkcję wersji filmowej, która w 2009 roku uzyskała największy zysk brutto w Polsce w ciągu jednego weekendu. Od tej pory produkował on kolejne seriale animowane emitowane przez różne stacje telewizyjne, obecnie pracuje jako Art Director i animator filmów reklamowych.